Alergie u psów

Alergie u psów są niezwykle powszechne. Mogą powodować szereg różnych oznak i objawów, które mogą zmienić jakość życia Twojego zwierzaka i być spowodowane szeroką gamą różnych substancji w środowisku. Tak naprawdę możemy powiedzieć, że profil alergii każdego psa jest tak wyjątkowy, jak on! Nie oznacza to jednak, że nie ma wielu wspólnych czynników, z których wiele będzie dobrze reagować na niektóre dość proste podejścia do leczenia.

Typowe objawy obejmują:

Swędzenie

Swędzenie skóry ma trzy główne przyczyny: pasożyty (takie jak pchły i roztocze), infekcje skóry i alergie skórne. Jest to ogromny problem związany z dobrostanem zwierząt: te psy cierpią z powodu ciągłego podrażnienia skóry, swędzenia i bolesności. I oczywiście to swędzenie prowadzi do…

Drapanie i lizanie

Chęć drapania lub lizania swędzącego miejsca jest całkowicie naturalna – w rzeczywistości reakcja mogła nawet wyewoluować, aby chronić nas przed pasożytami! Jeśli jednak nie ma pasożyta, ciągłe drapanie może uszkadzać skórę. Weterynarze nazywają to „samourazami”, a uszkodzenia skóry spowodowane ciągłym drapaniem często prowadzą do wtórnych infekcji skóry - zakażeń bakteryjnych, jak piodermia, lub infekcji drożdżakowych zazwyczaj wywołanych przez Malassezia. Ale im częściej skóra jest drapana i uszkadzana, tym więcej powstaje stanów zapalnych. U psów białej lub bladej maści można zauważyć miejscowo ciemniejszy kolor sierści – jest to efekt przebarwienia spowodowanego śliną lub powtarzanym wylizywaniem.

Wypadanie sierści

Powtarzające się samourazy zwykle skutkują wypadaniem sierści, ponieważ włosy są wyrywane, a mieszki włosowe niszczone w wyniku stanu zapalnego i drapania, co prowadzi do powstawania wyłysień, jak pokazano powyżej.

Łuszcząca się skóra

U niektórych psów występuje sucha, łuszcząca się skóra z łupieżem, występującym miejscowo w przypadku zlokalizowanego stanu zapalnego lub rozprzestrzeniającym się na całe ciało.

Zmiany skórne

W dłuższej perspektywie powtarzające się stany zapalne i uszkodzenia skóry powodują jej zgrubienie i pociemnienie (czasami nazywane „lichenizacją”). Jest to próba samoobrony skóry i oznaka poważnego i długotrwałego problemu skórnego. Możemy wtedy również zaobserwować grudki – małe czerwone „zgrubienia” lub ślady na skórze lub w skórze.

Alergeny: czynniki wywołujące alergie u psów

Alergen to po prostu nieszkodliwa substancja, którą układ odpornościowy rozpoznał jako cel. Istnieje ogromna liczba różnych alergenów, na które będą reagować różne psy.

Do typowych alergenów należą:

...przenikające przez bariery psa i wywołujące stan zapalny...

U psów z alergią występują zmiany w barierze bakteryjnej skóry, więc naturalne „dobre” bakterie są mniej różnorodne i stanowią słabszą ochronę. Ich mechaniczne bariery skórne są również mniej skuteczne, co ułatwia alergenom penetrację. Obserwujemy także uszkodzenie barier mechanicznych w wyniku urazu skóry – więc powtarzające się drapanie może w rzeczywistości pogorszyć alergie, wprowadzając więcej alergenu do komórek odpornościowych, podsycając ogień. Wydaje się jednak, że układ odpornościowy nie działa tak skutecznie u psów predysponowanych, a bariera immunologiczna skóry jest bardziej reaktywna niż u innych psów, co powoduje, że reaguje ona szybciej i agresywniej, a także nie „uspokaja się” tak łatwo. Jednak w przeciwieństwie do ludzi, u psów histamina z komórek tucznych jest mniej istotna, co wyjaśnia, dlaczego leki przeciwhistaminowe są zwykle znacznie mniej skuteczne u psów z alergią niż u ludzi.

Te substancje chemiczne powodują miejscowe w tkankach – zwiększony przepływ krwi, ruch białych krwinek i zmiany w czuciu nerwowym – wywołując ból, swędzenie, zaczerwienienie i inne zmiany, które widzimy.

Predyspozycje ras

Chociaż na alergie może cierpieć pies każdej rasy (lub mieszaniec), istnieją pewne rasy, które są bardziej predysponowane do rozwoju alergii, takie jak west highland white terier, golden retriever, labrador retriever, shar pei, dalmatyńczyk, bokser i boston terier, żeby wymienić tylko kilka! Początek choroby występuje zwykle we wczesnym etapie życia, zazwyczaj pomiędzy 6 miesiącem a 3 rokiem życia. Jeśli objawy pojawiają się dopiero później, w wieku średnim (powyżej 6 lat), jest całkiem prawdopodobne, że w grę wchodzi jakiś inny problem.

Najpierw wyklucz pasożyty i infekcję skóry

Ten krok może wydawać się niepotrzebny – a nawet obraźliwy. Należy jednak koniecznie wykluczyć na początku najczęstszą przyczynę swędzenia: pchły i inne pasożyty! W tym celu lekarz weterynarii może zalecić zmianę sposobu leczenia pcheł lub pasożytów. Nie jest to krytyka pod Twoim adresem, ani też weterynarz nie mówi, że Ci nie wierzy – ale dopóki te czynniki nie zostaną wykluczone, diagnoza zawsze będzie niepewna.

Weterynarz może również wyczesać sierść w poszukiwaniu oznak pcheł i zeskrobać skórę w poszukiwaniu roztoczy, takich jak świerzb sarkoptyczny czy lub świerzb demodektyczny.

Lekarz weterynarii może wykonać test skórny, aby sprawdzić, czy Twój pies cierpi na infekcję skóry. Jeśli tak, należy ją wyleczyć przed dalszym badaniem.

Po wykluczeniu tych czynników przechodzimy do następnego kroku.

Ostatnie zmiany

Czy zaszły ostatnio jakieś zmiany w proszkach do prania, jedzeniu, pościeli itp.? Zwykle mija około 6 tygodni, zanim zmiana objawia się alergią, nie dzieje się to od razu, ale całkowita zmiana detergentu do prania (powiedzmy), po której po 6 tygodniach pojawiają się objawy, jest dość podejrzana.

Niestety, w większości przypadków okazuje się, że te zmiany nie mają znaczenia, dlatego przechodzimy do następnego kroku.

Alergie pokarmowe

Diagnozowanie alergii pokarmowych jest skomplikowane, ponieważ większość alergii pokarmowych nie powoduje po prostu zmian w wynikach badań krwi lub testów skórnych. Zamiast tego konieczna jest dieta eliminacyjna. Psu należy całkowicie odstawić normalną dietę (obejmującą smakołyki, jadalne pomoce szkoleniowe i przekąski) i przejść na dietę hydrolizowaną (na którą układ odpornościowy nie może zareagować) lub dietę z nowego źródła (z którą układ odpornościowy wcześniej się nie spotkał, np. tapioka i łosoś itp., kupowana lub przygotowywana w domu). Jeśli nie wiesz, co Twój pies jadł przez całe życie, dieta hydrolizowana jest prawdopodobnie bezpieczniejszą opcją! Następnie pies pozostaje na tej diecie TYLKO przez 8-12 tygodni. Jeśli nie ma poprawy, prawie na pewno nie jest to alergia pokarmowa. Jeśli nastąpi poprawa, robimy przerażającą rzecz – zaczynamy ponownie wprowadzać normalną żywność i sprawdzamy, co wywoła reakcję.

Alergie środowiskowe

W przypadku alergii środowiskowych (pyłki, pleśnie itp.) przydatne mogą być badania krwi i skóry (choć należy zachować szczególną ostrożność w przypadku badań, których nie wykonuje lekarz weterynarii, ponieważ niestety na rynku pojawia się wiele „fałszywych testów”). Istnieje również możliwość, że pies będzie miał dodatni wynik testu na jeden alergen, ale w rzeczywistości zareaguje na coś innego w „prawdziwej sytuacji”, dlatego najlepiej, jeżeli testy te zinterpretuje weterynarz, a nawet specjalista dermatolog weterynaryjny. 

Kiedy już wiemy, na jakie alergeny reaguje pies, możemy zacząć myśleć o długotrwałym leczeniu.

Leczenie musi być dostosowane indywidualnie i może zmieniać się z czasem

Ogólna zasada: nie próbuj samodzielnie leczyć nawet umiarkowanej alergicznej choroby skóry u psów – zawsze skonsultuj się ze swoim weterynarzem! Leczenie będzie zależeć od przyczyny alergii i prawdopodobnie będzie zmieniać się z biegiem czasu i często stanowi kombinację rozwiązań. W przypadku braku odpowiedniego leczenia objawy mogą szybko stać się gorsze i znacznie trudniejsze do kontrolowania.

Istnieją cztery podstawowe podejścia, które możemy zastosować, aby zapanować nad alergią u psa:

1. 1. Jeśli to możliwe, unikanie alergenów (np. częste sprzątanie w celu ograniczenia liczby roztoczy, regularne zapobiegawcze zwalczanie pcheł, unikanie niektórych pokarmów i środków czyszczących)
2. 2. Podejście miejscowe, polegające na aplikowaniu łagodzących składników tam, gdzie jest to potrzebne
3. 3. Leki zmniejszające swędzenie i stany zapalne skóry
4. 4. Zwiększenie nietolerancji immunologicznej

Jakie jest rokowanie w przypadku alergii u psów?

Alergie są chorobą trwającą całe życie i wymagają leczenia przez całe życie. Należy pamiętać, że większość alergii u psów wymaga jednoczesnego zastosowania wielu różnych metod, aby sobie z nimi poradzić i utrzymać je pod kontrolą. Jak widzimy, nie ma dwóch identycznych psów: alergie każdego psa są inne, dlatego leczenie również musi być zindywidualizowane. Nie ma rozwiązania, które sprawdziłoby się u każdego psa. W każdym razie stosowanie bezpośrednio na skórę składników aktywnych, takich jak Ophytrium, zawartych w DOUXO® S3 CALM w dużym stężeniu, korzystnie wpływa na ukojenie skóry, jej wzmocnienie i przywrócenie równowagi.