Bakteryjne zakażenia skóry u psów są powszechne i często stanowią problem wtórny wynikający z innej choroby, na przykład alergicznej choroby skóry. Niezależnie od przyczyny, infekcje te wymagają leczenia, ponieważ powodują dyskomfort, ból, i często rozprzestrzeniają się na skórze oraz przenikają do wnętrza.
TEst test
Marina G.
Lekarz weterynarii
Bakteryjne infekcje skóry są bardzo częste u psów, ale występują wtórnie do innej choroby. Wyleczenie infekcji i przyczyny zapobiegnie nawrotom.
DOUXO® S3 - 20+ lat doświadczenia
Kluczowe punkty
1
Objawy
Czytaj
Przyczyn bakteryjnych zakażeń skóry może być wiele. Gdy zostanie zaburzona delikatn...
Przyczyn bakteryjnych zakażeń skóry może być wiele. Gdy zostanie zaburzona delikatna równowaga naturalnej flory bakteryjnej skóry, jeden gatunek może się nadmiernie rozmnożyć, prowadząc do infekcji skórnej.
2
Przyczyny
Czytaj
Choroba ta wynika z kontaktu z naturalnymi alergenami, takimi jak pyłki roślin, roz...
Choroba ta wynika z kontaktu z naturalnymi alergenami, takimi jak pyłki roślin, roztocza, pleśnie czy złuszczony naskórek ludzki. Niektóre rasy, m.in. West Highland White Terrier, Golden Retriever i Labrador Retriever, mają do niej predyspozycje. Dodatkowe czynniki, takie jak pchły, mogą nasilać reakcję zapalną i świąd.
3
Co robić
Czytaj
Zwróć się po pomoc do lekarza weterynarii. Może on postawić diagnozę (zwykle na pod...
Zwróć się po pomoc do lekarza weterynarii. Może on postawić diagnozę (zwykle na podstawie badania klinicznego i specjalistycznych testów) oraz zalecić najbardziej odpowiednie leczenie.
4
Leczenie i zapobieganie
Czytaj
Leczenie zazwyczaj wymaga zastosowania preparatów miejscowych. Jego celem jest ogra...
Leczenie zazwyczaj wymaga zastosowania preparatów miejscowych. Jego celem jest ograniczenie namnażania się bakterii na skórze, złagodzenie bólu, świądu i stanu zapalnego, odbudowa naturalnych barier ochronnych skóry oraz leczenie lub kontrola choroby podstawowej.
Jakie są oznaki bakteryjnych infekcji skóry u psów?
W zależności od miejsca i zasięgu zakażenia, infekcje skóry mogą objawiać się na wiele różnych sposobów. Jednakże łącznie nazywamy je, od mniej głębokich do najgłębszych:
Piodermia powierzchniowa, bardzo powierzchowna
Piodermia powierzchniowa, bardzo powierzchowna
Powierzchowne piodermie
Powierzchowne piodermie
Piodermia głęboka
Piodermia głęboka
Przejdź na następną stronę, aby zobaczyć ilustrację schorzenia
Dr Chiara Noli – Hot spot na grzbiecie psa z alergią na pchły.
Dr Chiara Noli – Dermatitis fałdu nosowo-wargowego u mopsa (rumień, tkliwość)
Piodermia powierzchniowa
Piodermia powierzchniowa dotyczy tylko najbardziej zewnętrznych warstw skóry. Zwykle powoduje zaczerwienienie, bolesność i swędzenie skóry, a czasami daje „tłusty” lub oleisty wygląd z powodu wyciekania zakaźnego płynu z wnętrza skóry. Najczęściej obserwuje się ją w fałdach skórnych lub na bardziej wilgotnych obszarach ciała. Najczęstszymi postaciami piodermii powierzchniowej są hot spoty, które często powstają na skutek samourazów, często wywołane są alergią, pasożytami itp., oraz zapalenie fałdów skóry (wyprzenie, inaczej intertrigo), które rozwija się na skutek tarcia pomiędzy dwiema powierzchniami skóry (często u psów z wydatnymi fałdami skórnymi). Rozrost bakterii jest powszechny w obszarach o słabej wentylacji, takich jak łapy, fałdy skórne itp.
Przejdź do następnego zdjęcia, aby zobaczyć ilustrację schorzenia
Dr Marie-Christine Cadiergues – Zapalenie mieszków włosowych u psa. Widoczne liczne krosty z miejscowym zaczerwienieniem.
Dr Chiara Noli – Liczne ogniska z utratą sierści, typowe dla bakteryjnych zakażeń skóry.
Dr Chiara Noli – Strupy, często obserwowane przy bakteryjnych zakażeniach skóry.
Dr Chiara Noli – Kolaretki naskórkowe, rozwój krost. Proces gojenia w toku.
Piodermia powierzchowna
Piodermia powierzchowna występuje głębiej w skórze i oprócz zaczerwienienia i swędzenia często obserwujemy infekcję w obrębie mieszków włosowych (tzw. zapalenie mieszków włosowych), grudki, krosty, strupy, miejscowe wypadanie sierści (łysienie) oraz silniejszy ból i dyskomfort. Zwykle widzimy także „kryzki naskórkowe”, w których powierzchniowe warstwy skóry złuszczają się z powodu nadmiernej liczby bakterii w naskórku, z obecnością pociemniałej skóry. Piodermia powierzchowna może wystąpić w każdym miejscu na ciele.
Zapalenie mieszków włosowych to szczególna postać piodermii powierzchownej, w której infekcja koncentruje się w mieszkach włosowych i wokół nich (stąd nazwa!). Bakteryjne zapalenie mieszków włosowych u psów jest dość powszechne i charakteryzuje się występowaniem krost z białymi czubkami wokół mieszków włosowych. Mieszek jest zwykle otoczony czerwonym i opuchniętym obszarem. Oprócz tego, że są bardzo bolesne, szczególnie przy dotknięciu lub poruszeniu dotkniętych włosów, większe krosty mogą pękać, pozostawiając otwarte rany, a później blizny.
Dr Catherine Laffort – Głęboka piodermia u psa. Widoczne guzki oraz otwarte przetoki sączące.
Piodermia głęboka
Głęboka piodermia, jak sama nazwa wskazuje, pojawia się, gdy infekcja przeniknie głęboko w skórę, a czasami do głębszych tkanek pod nią. Możemy zaobserwować zgrubienia, często otwarte drogi drenażowe i szczeliny w skórze, często z sączącą się z nich ropą lub inną substancją. Można również zaobserwować nadżerki, obszary wrzodowe. Zmiany te często swędzą, a nawet bolą.
Oprócz pospolitych gronkowców, głęboka piodermia jest często powikłana przez inne gatunki bakterii, często takie, jak Pseudomonas, E. coli lub Proteus, które są trudniejsze do leczenia.
Przejdź do następnego zdjęcia, aby zobaczyć ilustrację schorzenia
Dr Chiara Noli – Torbiel mieszkowa u psa.
Torbiele mieszków włosowych u psów
Torbiele mieszków włosowych są dość częstym zjawiskiem na skórze psa; jednakże ważne jest, aby odróżnić prawdziwą torbiel od czegoś bardziej niepokojącego, takiego jak objaw piodermii (taki jak zakażony mieszek włosowy) lub nowotwór. Prawdziwa torbiel mieszka włosowego to po prostu zatkany mieszek włosowy wypełniony sebum (łojem) lub materiałem włosowym. Chociaż torbiele mogą być spowodowane urazem, często nie są wtórne do infekcji. W większości przypadków pojawiają się jako pojedyncze „narośle” na skórze i chociaż wizyta u lekarza weterynarii w celu potwierdzenia diagnozy jest ważna, zwykle nie wymagają agresywnego leczenia. Niemniej jednak mogą ulec wtórnemu zakażeniu. Podobne do torbieli mieszków włosowych są rozszerzone pory i zaskórniki (inaczej wągry), ale mają one szerokie otwory na powierzchni.
W rzadkich przypadkach rozsianych torbieli mieszków włosowych, które pojawiają się na całym ciele, znacznie trudniej jest ustalić, czy jest to część infekcji skóry. Ten stan wymaga również bardziej agresywnego leczenia weterynaryjnego.
Co powoduje infekcje skóry u psów?
Przyczyny infekcji skóry u psów są liczne i zróżnicowane. Omówmy bakterie je wywołujące oraz główne przyczyny infekcji.
Naturalne bakterie na skórze psa; dysbioza skóry i infekcje skóry
Na skórze psa występuje naturalnie wiele gatunków bakterii. Jeśli jednak zdrowie skóry zostanie w jakikolwiek sposób naruszone, niektóre bakterie oportunistyczne mogą rozwinąć się wnadmiernej ilości i spowodować wtórne infekcje.
Ten rozrost bakteryjny nazywany jest czasami „dysbiozą skóry”, a ta nierównowaga między bakteriami jest prawdziwą przyczyną zakażeń gronkowcami u psów. Bakterie były obecne przed infekcją i pozostaną tam nadal po wyleczeniu, ale jeśli są trzymane pod kontrolą przez inne, bardziej przyjazne gatunki, nie powodują problemu.
Najważniejszym klinicznie gronkowcem u psów jest Staphylococcus pseudintermedius, gatunek, który wydaje się być szczególnie podatny na rozrost w przypadku zaburzeń flory skóry (tj. wszystkich innych bakterii) i jest odpowiedzialny za około 75% piodermii. Jakakolwiek jest przyczyna tego zaburzenia, zwykle prowadzi ono do choroby klinicznej częściej niż w przypadku innych gatunków bakterii. Dla porównania, każdy z gatunków Escherichia coli (E. coli) i Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa) odpowiada za około 10–20% przypadków. Zakażenie gronkowcami u psów może jednak dotyczyć szerszego zakresu gatunków, w tym Staphylococcus aureus, nawet jeśli jest to dość rzadkie.
Niestety, wiele szczepów jest opornych na wiele naszych antybiotyków (oporny na metycylinę Staphylococcus pseudintermedius - MRSP i oporny na metycylinę Staphylococcus aureus -- MRSA) – z powodu selekcji i rozprzestrzeniania się opornych bakterii w związku z masowym stosowaniem antybiotyków w medycynie i weterynarii.
Choroby podstawowe powodujące infekcje skóry
Bakteryjne infekcje skóry mogą często rozwijać się z powodu choroby podstawowej, która powoduje, że skóra staje się bardziej delikatna. Wszystkie choroby skóry, wiele zaburzeń immunologicznych lub metabolicznych może prowadzić do wtórnego zakażenia skóry. Przykładem może być pies cierpiący na alergiczną chorobę skóry; alergiczna choroba skóry, niezależnie od tego, na co pies jest uczulony, powoduje bardzo silne swędzenie, co może prowadzić do urazów skóry, a co za tym idzie infekcji. Ponadto mikroflora skóry takiego psa jest zmieniona i bardziej podatna na rozwój złych bakterii. Niektóre rasy mogą być bardziej podatne na infekcje bakteryjne, ponieważ są podatne na pewne choroby podstawowe, na przykład w przypadku ras podatnych na alergie, labradory retrievery, shar pei, boksery i bostońskie teriery należą do ras, które są bardziej narażone na tę chorobę.
Czy bakteryjna infekcja skóry psa jest zaraźliwa?
Prawie nigdy! Wywołane przez gronkowce i inne infekcje skóry u psów są zwykle wynikiem zakłócenia tej naturalnej bariery mikrobiologicznej i biorą w nich udział te same bakterie, które występują na skórze każdego psa. Zatem w większości przypadków nie ma ryzyka przeniesienia infekcji z psa na psa. Ryzyko przeniesienia gronkowca z psa na człowieka jest jeszcze mniej prawdopodobne, jeśli po zastosowaniu leku lub dotykaniu zmienionych chorobowo miejsc przestrzegana jest higiena rąk.
Niemniej jednak w niektórych przypadkach takie zakażenie jest możliwe, szczególnie w przypadku osoby z osłabionym układem odpornościowym (dziecko, osoby starsze, osoba otrzymująca chemioterapię itp.). Dokładne mycie rąk zmniejsza ryzyko transmisji.
Należy jednak pamiętać, że chociaż bakterie są podobne, możliwość przekazania genów odpowiedzialnych za oporność na antybiotyki jest realna.
Jak diagnozuje się bakteryjne zakażenie skóry?
Lekarze weterynarii przeprowadzą badanie kliniczne i być może będą musieli wykonać dalsze testy diagnostyczne na miejscu, aby potwierdzić infekcję bakteryjną i rozpocząć leczenie (w oparciu o kształt bakterii i prawdopodobieństwo). Ponieważ infekcja ma często charakter wtórny, po jej ustąpieniu konieczne może być przeprowadzenie przez weterynarza dalszych badań, aby wykluczyć choroby podstawowe. W zależności od przypadku można pobrać wymazy na posiew i wysłać je do laboratorium w celu hodowli i analizy do ustalenia, jakie antybiotyki są najodpowiedniejsze (w razie potrzeby).
Jak leczyć bakteryjne infekcje skóry u psów
Przejdź do następnego zdjęcia, aby zobaczyć ilustrację schorzenia
Dr Chiara Noli – Torbiel mieszkowa u psa.
Podejmując decyzję o leczeniu infekcji skóry psa, weterynarz rozważy cztery kluczowe elementy.
1: Stłumienie rozrostu bakterii na skórze, w skórze i pod skórą
Skóra jest rezerwuarem bakterii powodujących problem. Dlatego ważne jest hamowanie ich wzrostu, szczególnie organizmów patogennych lub chorobotwórczych. Podejście będzie zależeć od głębokości infekcji. Typowe podejście obejmuje zastosowanie środków antyseptycznych, takich jak diglukonian chlorheksydyny (jak w DOUXO® S3 PYO), z wyjątkiem głębokich piodermii. Zastosowany na początku szampon pozwala usunąć bakterie, strupki itp., natomiast późniejsze nałożenie pianki pozwala składnikowi na dłuższy, bezpośredni kontakt ze skórą w celu uzyskania optymalnego działania. W przypadku bardziej zlokalizowanych przypadków, płatki umożliwiają naniesienie składników antyseptycznych tylko tam, gdzie jest to konieczne. Minimalizując populację bakterii, tworzymy „przestrzeń do oddychania”, w której może nastąpić gojenie.
W przypadku głębokiej piodermii lub przypadków opornych na leczenie, weterynarze zazwyczaj będą musieli przepisać antybiotyki. W większości przypadków będzie to musiał być długi cykl leczenia – zazwyczaj co najmniej 3-4 tygodnie w przypadku opornego na leczenie ropnego zapalenia skóry i nawet 10 tygodni w przypadku głębokiego ropnego zapalenia skóry. Dlatego istotne jest, aby wybrać najodpowiedniejszy antybiotyk na podstawie posiewów, aby ograniczyć dalszy rozwój oporności i skutecznie leczyć oporne bakterie (takie jak MRSA lub MRSP).
2: Złagodzenie bólu, swędzenia i stanu zapalnego
W wielu przypadkach samourazy lub samookaleczenie stanowi ważną część problemu ze względu na ból, swędzenie i dyskomfort związany z infekcją. Produkty zawierające Ophytrium, takie jak DOUXO® S3 PYO (w połączeniu z korzystnym działaniem chlorheksydyny przeciwko zarazkom) przynoszą korzyść w postaci złagodzenia swędzenie skóry i zmniejszają podrażnienia.
3: Przywrócenie naturalnych barier ochronnych skóry
W przypadku takich zaburzeń bakterie uszkadzają lub pokonują barierę mikrobiologiczną i mechaniczną. Wzmocnienie i odbudowa tych struktur jest ważną częścią leczenia. Eliminacja bakterii na powierzchni to dobry początek, ale substancje takie jak Ophytrium (zawarte w preparatach DOUXO® S3 PYO) mogą wzmocnić barierę mechaniczną i działanie chlorheksydyny poprzez zmniejszenie adhezji i tworzenia biofilmu Staphylococcus aureus i Staph pseudintermedius, jednocześnie zachowując naturalną mikrobiotę skóry.
4: Leczenie lub kontrola wszelkich przyczyn leżących u podstaw zaburzenia
Dysbioza skóry rzadko pojawia się sama, niespodziewanie – zwykle istnieje przyczyna wyzwalająca, jeśli nie podstawowy proces chorobowy. Zidentyfikowanie ich i ich kontrola lub wyeliminowanie jest niezbędne, aby uniknąć powtarzających się infekcji po zakończeniu leczenia!
Jakie jest rokowanie i czy możliwa jest prewencja?
Rokowanie w przypadku bakteryjnego zakażenia skóry jest na ogół dobre, nawet jeśli powrót do zdrowia może być długi, gdy infekcja jest głęboka. Unikanie nawrotów może wymagać długoterminowego leczenia przyczyny. Jeśli podstawowy stan został opanowany, wtórne lub nawracające infekcje bakteryjne zostają ograniczone.
Zapobieganie będzie zależeć od przyczyny. Długoterminowe leczenie alergii, bieżąca kontrola pasożytów, utrzymanie zdrowej sierści to kilka środków, które mogą zapobiec nawrotom choroby w przyszłości.
Rekomendowane produkty
Bezpieczny dla Ciebie i Twojego pupila
Sprawdzony przez pupili i rodziny
Rekomendowany przez lekarzy weterynarii*
Piodermie, czyli bakteryjne zakażenia skóry u psów, to poważne schorzenia powodujące znaczny dyskomfort u Twojego pupila. Na szczęście zwykle nie są zaraźliwe i można je skutecznie kontrolować dzięki odpowiednio dobranemu planowi leczenia. Lekarze weterynarii polecają linię DOUXO® S3 PYO, która redukuje obciążenie skóry bakteriami chorobotwórczymi. Preparaty te skutecznie zwalczają m.in. gronkowce oraz zapalenie mieszków włosowych u psów. Dzięki kompletnej, łatwej i bezproblemowej rutynie, opracowanej na bazie wysokiej jakości składników dla maksymalnego bezpieczeństwa, DOUXO® S3 PYO zapewnia szybką ulgę i skutecznie dociera do trudnych miejsc dzięki specjalnym płatkom. Podaruj swojemu pupilowi najlepsze wsparcie w walce z nadmiernym rozwojem bakterii i przywróć jego skórze zdrową barierę, na jaką zasługuje.
*Badanie BIO'SAT, 500 lekarzy weterynarii