Roztocze
Istnieje kilka gatunków roztoczy, które mogą atakować psy, najczęstsze to Sarcoptes scabiei, odpowiedzialny za świerzb psów i Demodex canis, odpowiedzialny za nużycę. Zakażenia roztoczami występują zwykle częściej u młodszych psów.
Świerzb – świerzb sarkoptyczny
Świerzb to wysoce zaraźliwa choroba skóry, która może być przenoszona na ludzi i inne zwierzęta domowe, a psy zwykle zarażają się nią przez kontakt z innymi zakażonymi psami.
Ponieważ te roztocze przedostają się pod skórę, choroba ta powoduje silny świąd. U psów zwykle występują liczne zmiany skórne, najczęściej zlokalizowane na spodniej stronie tułowia lub brzuchu, łokciach, łapach, pysku i uszach. Skóra
jest czerwona, gruba, bezwłosa, pokryta strupami, stwardniała, a nawet popękana.
Swędzenie stopniowo nasila się, a choroba, jeśli nie jest leczona, również z czasem się pogarsza. Mogą rozwinąć się wtórne infekcje bakteryjne i grzybicze, spowodowane Malassezia.
Nużyca – świerzb demodektyczny
Roztocze Demodex są naturalnie obecne w mieszkach włosowych psów. U niektórych psów dochodzi do nadmiernego wzrostu liczby tych pasożytów, co prowadzi do ogniskowej lub
uogólnionej choroby skóry.
Nadal nie w pełni wiemy, dlaczego u niektórych psów rozwijają się choroby skóry wywołane przez roztocze Demodex, a u innych nie. Wydaje się jednak, że istnieje dziedziczna predyspozycja do nużycy; przeważają tu rasy takie jak shar pei, west highland white terier i buldog angielski. Problemy prowadzące do osłabienia odporności również mogą mieć wpływ na rozwój choroby.
Nużyca może występować miejscowo, na określonym obszarze ciała i powodować male, czerwone i łuszczące się obszary bezwłosej skóry, najczęściej na pysku i nogach, lub może być uogólniona (patrz zdjęcie). Choroba uogólniona ma zwykle
ciężki przebieg i może być dodatkowo powikłana wtórnymi infekcjami bakteryjnymi i Malassezia. Psy mogą odczuwać swędzenie z powodu nużycy, ale świąd ma charakter zmienny.